Hugsanaflækja

Fórum út að borða í gær með vinum. Ákváðum að skella okkur á Rossopomodoro á laugaveginum því við höfum aldrei farið þangað. Það reyndist slæm ákvörðun. Í fyrsta lagi eru ótrúleg læti á staðnum, maður þarf að hafa sig allan við til að heyra það sem manneskjan á móti manni er að segja. Í öðru lagi er skipulagið á staðnum ömurlegt. Aðalréttirnir hjá Arnari og Frikka komu og okkur Sóley sagt að við þyrftum að bíða eftir pizzunum okkar. Svo liðu næstum 15 mínútur og strákarnir voru búnir að borða þegar að pizzurnar okkar komu á borðið. Hélt að þetta væri brandari. Svo tók það klukkutíma að fá eftirréttina. Fyrst var komið með ís á heitum disk fyrir Sóley þannig að ísinn var þegar hálfbráðnaður þegar hann kom á borðið. Þá var komið með annan ísskammt fyrir mig en ég hafði pantað köku. Svo kláraði Sóley ísinn sinn og gott betur og 15 mínútur liðu þangað til að kakan mín skilaði sér. Með henni var annar ísskamtur en við pöntuðum hann ekki og svo var komið tvisvar sinnum í viðbót með einhverja eftirrétti sem áttu ekki að fara á okkar borð. Svo var reikningnum hent í okkur en enginn kom að sækja greiðsluna...þannig að við þurftum að standa upp og fara með hann til þeirra. Eini ljósi punkturinn var að við fengum kokteila og bjór á borðið eftir matinn....Frikki spurði hvort hún ætti eitthvað gott romm og hún sagði, romm hmm....við eigum SMIRNOFF !!!????? Þá ákvað Frikki að fá sér bjórinn frekar.

Svo fórum við á Svarta kaffi og drukkum meiri bjór og svo í partý og drukkum meiri bjór og svo meira rauðvín og svo meiri bjór og enduðum á því að verða bara andskoti full og fórum bara heim í leigara.

Borga fyrir þetta í dag þar sem Ritgerður hefur farið í verkfall. Á eftir að skrifa eina og hálfa bls en heilinn tómur. Skil ekki hvað gerðist. Þannig að dagurinn hefur farið í annarskonar sukk, leggjerí, pizzuát og Friends gláp...allt mjög notalegt. Sendi ritgerðina til mömmu í þeirri von um að hún geti komið með einhverja nýja ferska innsýn á málið fyrir mig....MAMMA HJÁLP!!!

Og svo á Herborg sumsé afmæli eins og sést...en á engan síma þannig að ég kann ekki að hringja í hana til að óska henni til hamingju. Svona er þetta....hún allavegana sér að ég hugsaði til hennar næst þegar hún kemur á netið...

og já...helgin er búin að vera yndisleg í alla staði...draumur í dós....hótelið var frábært, maturinn þeim mun betri, félagsskapurinn bestur. Svo fór yndislegi maðurinn minn með mig í gær í smáralindina, gaf mér afmælisköku og fór með mig og keypti föt og eyrnalokka....mmmmm....yndi!!!!