Hugsanaflækja

Já, um helgina fékk ég að finna fyrir þessu karlhormóni sem ég hef lengi vel farið varhluta af enda Arnar alinn upp af einstæðri móður og því ekki verið mikið um það í honum og karlkynsvinir mínir hafa flestir verið samkynhneigðir og því "lacking" í þeim efnum.

Var í bústað þar sem karlmenn voru í fleirtölu. Þetta byrjaði rólega með miklu ropi og allir hlógu eins og vitleysingar. Svo byrjaði prumpið sem þótti alveg jafn fyndið.* Svo tóku við spilin en þá kom slíkur keppnisandi yfir mannskapinn að allt ætlaði að verða vitlaust. Drykkjuleikur var eitt af spilunum en þá flugu gjarnan orð eins og " oh þú tekur svo mikla kellingasopa " sem breyttist svo í " sjáðu hvað X tekur stóra sopa " . Svo var farið í annað spil en þá var mikið kvartað yfir því hvað fólk var lengi að hugsa sig um sem þótti ekki karlmannlegt. Allir voru ásakðir um svindl. Á meðan þessu öllu stóð var haldið áfram að prumpa og ropa og hlegið að því alveg hægri vinstri. Farið var í borðtennis þar sem ófögur orð hljómuðu um salinn og spilaður billjard á barnaborði en það þótti ekki fyndið því keppnisandinn réð ríkjum. Ferðinni var svo slúttað með því að fara í sjómann. Sigurvegari hverrar keppni keppti þá við næsta mann þar til allir höfðu fengið að njóta sín og sýna karlmennskuna.


Alla helgina beið ég eftir því að þeir myndu vippa út tippunum á sér til að mæla það hver ætti stærsta tippið. Það var þó ekki gert en spurning hvort af því verði þá um næstu helgi þegar að sami hópur fer í Árnes!


Helgin var samt frábær. Hópurinn skemmtilegur og mikið hlegið enda vitleysan í algjöru hámarki. Við spiluðum nokkrum sinnum spil sem heitir Citadell og ætlum við Arnar að fjárfesta í því enda hið besta spil. Ég uppgötvaði líka að ég er frekar góð í Póker, en efast um að ég leggi það fyrir mig enda ekki manneskja í að leggja neitt annað undir en eldspýtur!

* Þess ber að geta að ég hló alveg jafn mikið af prumpi og ropi því þökk sé föður mínum sem aldrei hefur tapað þeim húmor hef ég einnig haldið fast í minn. Það hjálpar auðvitað að eiga tvo bræður, en sá eldri hættir aldrei að prumpa framan í annaðhvort mig eða lilla bró, jafnvel þó hann sé kominn á fertugsaldurinn og eigi einn erfingja.